مايكوپلاسما گالي سپتيكوم
بيماري مايكوپلاسما گالي سپتيكوم و روش هاي پيشگيري ازآن
عفونت :
مايكوپلاسماگلي سپتيكوم به عنوان يكي از مهم ترين عوامل تهديدكننده سلامت گله هاي طيور بشمار رفته و در حدود يك سوم جمعيت طيور تخمگذار عموم كشورها با اين عفونت درگير بوده 75% اين مرغان در سنين متفاوت و 15 درصد همسن بوده اند . در مورد نژاد هاي خانگي اين معضل تا 90% گله را درگير مي نمايد . بقيه ماكيان مانند بوقلمون ، كبك ، قرقاول صحرايي ، مرغ شاخدار ، بلدرچين ، اردك ، و پنگوئن نيز مستعد ابتلا بوده و درامان نمي باشند و گاهي اوقات ديده مي شود كه علائم بيماري را تا برخورد به شرايط خاص نظير استرس بروز نمي دهد . بروز بيماري متعاقب درگيري با عفونت ، تابع شرايط محيطي مي باشد و عامل بيماري در مقابل مواد شيميايي مختلف نظير ضد عفوني كننده ها و آنتي بيوتيك هاي وسيع الطيف حساسيت زيادي نشان مي دهد . شدت و علائم ظاهري بيماري در صورت همزماني با عفونت هاي ديگر يا عوامل مستعد كننده متغير است . عوامل مستعد كننده شامل كمبود مواد غذايي ، بدي شرايط تغذيه ، نحوه مديريت فارم ها و نيز ميزان آمونياك و گرد و غبار مي توانند مضر باشند . ساير عوامل بيماري زا شامل ويروس نيوكاسل و عفونت هاي تنفسي (برونشيت ) سويه هاي مورد استفاده در واكسن و يا فرم بيماري زاي اشرشيا كلي و هموفيلوس گالينارم نيز مطرح مي باشند .
در شرايط تجربي طول دوره كمون بيماري ، فاصله زمان آلودگي و بروز عفونت بين 6-21 روز مي باشد . اين در حاليست كه در شرايط طبيعي در فارم ها به دليل عدم كنترل جميع شرايط امكان تشخيص دقيق دوره نهفتگي بيماري (ميزان و طول مدت تهاجم عامل بيماري ) وجود ندارد . ظهور علايم با شروع توليد مقارن بوده (بين هفته 26-38) و احتمالاً نشان دهنده دوره نهفتگي طولاني اين بيماري مي باشد . سرعت انتشار اين بيماري در داخل گله بسيار زياد است . زمان انتشار بيماري درتمامي گله در حدود يك يا دو هفته بعد از اولين آلودگي مي باشد . نحوه انتشار از طريق تماس مستقيم و نيز از طريق هوا ، گرد و غبار ، قطرات آب و ظرف و لوازم آلوده است . در اين خصوص جعبه هاي حمل و مواد غذايي و آب و حتي نژاد مرغ را نيز نبايد از نظر دور داشت . طبيعتاً مراكز جوجه كشي از اهميت زيادي برخور دارند و انتشار بيماري از طريق هچري ها و تخم مرغ هاي آلوده (از مادر ) مهم مي باشند. شدت و ميزان درگيري گله با بيماري متغيير بوده ، در فصول سرد ، دوره نهفتگي بيماري طولاني تر و حدت بيشتري دارد ، به خصوص در طيور جوان حدت بيماري از طيور مسن بيشتر است . طيور بهبود يافته در واقع به عنوان حامل بيماري مطرح مي باشند . علائم اين بيماري به تدريج در گله نمود پيدا مي كند . علائم تنفسي معمولاً تا هفته ها باقي مي ماند .اولين علامت ريزش ترشحات كف آلوده و تورم چشم ها مي باشد . طيور مبتلا برخي اوقات علايمي نظير سرفه خشك و خس خس و رال تنفسي را نشان مي دهند . ضعف وضعيت جسماني و افت وزني معمولاً در اين بيماري مشهود است . در نيمچه شدت علائم بيماري شديدتر بوده و شامل كاهش شديد رشد و كاهش جذب مواد غذايي است .
طيور تخم گذار كاهش مصرف غذايي را نشان داده و به توليد خود در سطح پاييني ادامه مي دهند . اولين ضايعات در بوقلمون در كيسه هاي هوايي و ريه ها نمايان مي شوند . در بعضي موارد تورم يك يا هر دو سينوس پيش چشمي رخ مي دهد . اغلب كيسه هاي هوايي ضخيم و تورم را نشان مي دهند ( به خصوص اگر اين مسئله با واكسيناسيون هاي برونشيت و نيوكاسل توام باشد ) حتي در برخي موارد كيسه هاي هوايي داراي ترشحات پنيري ولزج هستند .بسته به شرايط محيطي و آب و هوايي و درگيري با عفونت هاي ثانويه ، درصد ابتلا و مرگ و مير در فارم ها ميزان متغيري را نشان خواهد داد.در نيمچه ها عفونت خفيف با مرگ و مير كم تا شديد با مرگ و مير بالا بروز مي كند در صورت عدم انجام اقدامات مديريتي مناسب و وجود استرس در گله يا ساير عوامل بيماري زا ميزان مرگ و مير بالا خواهد رفت . طيور بالغ معمولاً در صد مرگ و مير پايين نشان مي دهند ، ولي اغلب آنها ظاهري غير سالم و بيمار گونه خواهند داشت . در بوقلمون وضعيت متفاوت بوده و انتظار تلفات بالايي مي رود . تشخيص اوليه ممكن است بر اساس تاريخچه گله و گزارشات ثبت شده از دوره باشد و يك تست داخل لوله يا پليت جهت تشخيص عامل بيماري زا (مايكوپلاسما گالي سپتيكوم ) مي تواند فرد را نسبت به تشخيص اوليه مطمئن تر سازد .تائيدات بعدي با جداسازي عامل و شناسايي آن صورت خواهد گرفت . اعتقاد عمومي بر اين است كه بروز عفونت مايكوپلاسما گالي سپتيكوم يك ضايعه بزرگ براي مرغدار محسوب مي شود . به علاوه افت توليد و تلفات ، مرغدار را وادار به استفاده از دارو و ساير تمهيدات نظير پاكسازي محيط و نگهداري مضاعف مي نمايد. سالن ها حداقل براي مدت 30 تا 90 روز بايد خالي نگه داشته شوند. كاهش توليد ، كاهش فروش را در پي داشته و وضعيت را به مراحل بدتر سوق ميدهد . اگر گله اي آلودگي به اين نوع بيماري را نشان دهد معمولاً سود خوبي نخواهد داشت .
پيشگيري
به عنوان اولين قدم ، امروزه قرنطيقه انفرادي در مرغداري ها اعمال مي شود . همه فعاليت ها را بايد متوقف نمود، افرادي كه به مرغداري رفت و آمد دارند (به خصوص آنهايي كه با گله تماس دارند)از مهمترين عوامل انتقال محسوب مي شوند . البته اين تماس ها تا زماني كه لاكرهاي مناسبي تعبيه نشده باشند به طور كامل قابل كنترل نخواهد بود . هر ساله بايد كليه فعاليت ها را ثبت و در گزارشات قيد نمود . اين مسئله كمك بسزايي براي افرادي خواهد بود كه براي ارزيابي گله و درمان يا جلوگيري از پيشرفت بيماري فعاليت مي كنند . از بازديدهايي غيرضروري ، مخصوصاً از ساير فارم ها اجتناب شود . در صورت اجبار به بازديد ، حدالامكان در روز فقط از يك سالن بازديد گردد . در اين مورد مدير اين فارم ها بيشتر مد نظر مي باشند .اين موضوع بايد براي كارگران نيز كاملاً روشن و توجيه شده باشد و بعلاوه خانواده هاي كارگران نيز نبايد در محل هايي نظير سالن هاي بسته بندي و فرآوري گوشت يا جوجه كشي و ساير محل هايي كه احتمال آلودگي در آنها زياد است مشغول به كار باشند . لازم است در مورد اين اقدامات با مسئول فارم يا مدير مرغداري هماهنگي لازم به عمل آمده باشد . در صورت اشتغال به كار ايشان در چندين سالن از يك مجموعه ، سعي جداسازي محدوده هاي كاري و مديريت سالن ها نماييد تا از چرخش افراد بين سالنهاي با آلودگي متفاوت يا با سن متفاوت جلوگيري شود . براي بازديدكنندگان لباس و روپوش هاي مجزا و مخصوص فراهم نماييد . افراد را قبل از ورود كنترل كنيد . به هيچ وجه اجازه ورود رانندگان كاميون به سالن ها ندهيد .كارگران پاره وقت نيز بايد لباس خاص خود را داشته و به طور مرتب شستشو شوند .
برنامه پيشرفته قدم به قدم
پاك سازي سالن هاي آلوده :
سالن ها را به طور كامل تخليه نماييد ( تمام طيور و لوازم و تجهيزات قابل انتقال و هر آنچه كه احتمال آلودگي داشته باشد .)
بستر و تمامي فضولات را از كف سالن منتقل كنيد .
تمامي سطوح داخلي و خارجي ديوارها ، سقف ، ستون ها ، تهويه ها و دريچه هاي آن ، مجاري ورود هوا و ساير جاها را به طور دقيق با فشار آب شستشو دهيد . استفاده از مواد پاك كننده سرعت اين شستشو را بالا مي برد .
از تركيبات فنل دار يا اسيد كرسيليك با غلظت مناسب و يا تركيبات كلردار 025 0% استفاده و كليه سطوح داخلي و خارجي سالن را ضدعفوني نماييد .
كف سالن و تمامي ديوارها تا ارتفاع 5 1 تا 2 متر و ستون هاي آن را با اسپري محلول 1 0% گلوتارآلدئيد در يك گالون براي 10 متر مربع ضدعفوني نماييد . همچنين به شعاع 2 تا 5 متري (5 تا 10 فوت ) اطراف سالن و درهاي ورودي را اسپري نماييد . تمامي منافذ ورودي و مبادي سالن ها را به مدت 24 ساعت مسدود نموده و هيچ گونه تهويه اي انجام ندهيد . روز بعد با ايجاد گاز فرمالدئيد و بستن منافذ و ورودي هاي سالن ، هواي آن و زواياي غير قابل دسترسي را ضد عفوني نماييد .
مبادي ورودي و ستون هاي داخلي و نيز سطح ديوارها را با اسپري ضد حشره حاوي كاربايل با غلظت توصيه شده ضد عفوني نماييد تا ورود حشرات ناقل تا حدي كنترل شود . با اضافه نمودن مالاتيون و يا استفاده توام با گريسيليك اسيد مي توان در مكان هاي مختلف از آن استفاده نمود .
تجهيزات سالن را بعد از شستشو و ضد عفوني مجدداً به سالن انتقال دهيد .
به مدت دو هفته سالن را خالي نگه داريد .
در صورت وجود سابقه بيماري محيط بيرون سالن را نبايد از نظر دور داشت و بايد تمهيدات خاصي براي جلوگيري از عفونت و آلودگي مجدد در نظر گرفت .
جوجه ها را حتماً از جوجه كشي عاري از عوامل مايكوپلاسما تهيه كرده و حتي در اين مورد تخم مرغها و وسايل حمل آنها نيز بايد كنترل گردند .
كاركنان مرغداري بايد جهت رسيدگي ، از سالن هاي داراي جوجه هاي جوان به طرف سالن هاي داراي جوجه هاي مسن تر حركت نمايند . ( در صورت نگهداري گله هاي با سن متفاوت )
بهتر است سن همه گله ها يكسان باشد و از محل هاي مجزايي خدمات بگيرند (مخازن دان مجزا)
كارگران و عوامل نگهداري گله ها را مكلف به استفاده از لباس و كفش مناسب و مجزا نماييد و براي ساير افرادي كه حضور دائمي ندارند لباس هاي مجزا و مشخصي در نظر داشته باشيد . اين مسائل اثرات چشمگيري در كنترل و جلوگيري از بيماري دارد .
در صورت ارائه سرويس توسط ماشين ها و وسايل نقليه مشترك (جهت حمل دان و حمل تخم مرغ ) رانندگان آنها نبايد خودرو را ترك نمايند . و در صورت عدم امكان رعايت اين مسئله حدالامكان نبايد وارد مخازن دان شوند
https://paperpdf.ir/10008697
