«او (خداوند) همان کسی است که هرچه را آفریده، نیکو آفریده است» این را قرآن می‌گوید. دنبال تفسیر و معنی‌اش که بروی در یک جمله خیالت را راحت می‌کند و می‌گوید این جهانی که خدا آفریده سراسر خیر و نیکی است.

گروه خبر خوب: «الذی احسن کلّ شیء خلقه؛ او (خداوند) همان کسی است که هرچه را آفریده، نیکو آفریده است». این را قرآن می‌گوید در آیه ۷ سوره سجده. دنبال تفسیر و معنی‌اش که بروی در یک جمله خیالت را راحت می‌کند و می‌گوید جهانی که خداوند آفریده سراسر خیر محض است. البته نمی‌گویم در این جهان سراسر خیر اتفاق منفی و خلاف میل ما نمی‌افتد. صدالبته که می‌افتد اما آنچه که مهم است تفسیر و تعبیر ما از این اتفاقات است. این خود ما هستیم که تصمیم می گیریم زندگی را چگونه ببینیم و در برابر اتفاقات روزانه زندگی چه عکس العملی داشته باشیم. این را هم درنظر داشته باشید که خدا خوش‌بین‌ها و مثبت‌اندیش‌ها را طور دیگری دوست دارد. مهمان‌های خاص روضه اباعبدالله(ع)! این بار مهمان‌های روضه اباعبدالله علیه‌السلام ناشنوا هستند و روضه را با گوش جان می‌شنوند. پدر دست‌شان را گرفته و با خودش آورده هیئت. برایش مهم نیست که این روضه‌ها به گوش محروم از شنوایی پسرانش نمی‌رسد. یقین دارد امام حسین علیه‌السلام نور است. نور هم نه به چشم احتیاج دارد نه به گوش، دل پاکی می‌خواهد که ساکنش شود. پسربچه‌ها کم سن و سال هستند. شاید هم اولین باری است که آمده‌اند و مهمان هیئت شده‌اند. شاید هم نه  بساط هر شب پدر همین است او مترجم این واژه‌های عشق است. نمی‌دانم. شور و حال هیئت و گریه‌های مردان و عزاداران برای پسرها جای سوال است. سوال می‌کنند و پدر واژه به واژه با زبان اشاره و البته کودکانه روضه را برایشان شرح می‌دهد. اشک‌های خالصانه بچه‌ها نشان از آن نور دارد. از حسینی که عالم همه دیوانه اوست! اصلا چه جای تعریف است خودتان ببیند و زلال شوید!